Przejdź do głównej zawartości

Okiem łysego

Recenzje, felietony, przemyślenia, analizy - po prostu teksty mojego autorstwa.

Szukaj na tym blogu

Strona główna
Muzyka
Filmy i seriale
Literatura
Sport
Współpraca
O mnie

Posty

JNR - Movement. Recenzja #6

lutego 27, 2018

Abel Astek BOR Dwa Sławy Gedz JNR Kobik Movement Muzyka NNJL Rap Recenzja Trap VNM

+

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

The Room, Jameson i śmiech – recenzja nie taka poważna

listopada 28, 2017

Film Filmowe Wtorki z Jamesonem Hormon Jameson Recenzja Stowarzyszenie "in tractu" Szczecin The Room Tommy Wiseu

+

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

"Chcę się rozwijać i stale iść do góry, żeby do naszego miasta wreszcie przywieźć pas mistrzowski." - Wywiad z Piotrem Wróblewskim

listopada 14, 2017

ACB Barlinek Berserkers Team FEN KSW MMA Morales Piotr Wróblewski Spartan Fight Sport Szczecin UFC Wywiad

+

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

To. Recenzja #1

listopada 02, 2017

Film Groza Hollywood Horror It Pennywise Recenzja Stephen King To

+

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Więcej postów

Można znaleźć mnie tam

Facebookowy fanpage
Twitter
Dragon Ball AF - Nowa historia
Historie najemnika

Archiwizuj

lutego 20181
listopada 20173
czerwca 20172
maja 20174
kwietnia 20174

Popularne posty

Nocebo - The rise of Ttuce. Recenzja #1

Jestem wielkim fanem Dragon Balla autorstwa Akiry Toriyamy, tak samo jak pewien odsetek znajomych. Nawet jeżeli Super łamie mi serce, to je śledzę. Jako twórca-amator lubię też czasami poczytać opowiadania innych osób, chociaż nie tak często. Jest tego kilka powodów. Często umierają po kilku rozdziałach, nie trafiają w mój gust, niektóre są cholernie wtórne i nudne. Ile mogę czytać o miłościach w świecie potterowskim lub czymś podobnym? Tak na poważnie, to nie czytam ich prawie wcale, obecnie ze czte ry opowiadania. Znalazłem receptę dla ludzi z podobną zajawką, właśnie czytacie jej recenzję. Prezentuję wam Rise of Ttuce , czyli historię dziejącą się zaraz po zakończeniu sagi Buu. Brzmi znajomo? Tak, Super też rozpoczyna się w tym czasie. Nawet jest do niego kilka kluczowych nawiązań. Na szczęście, jest lepiej niż w nowej części anime. Postaram się przy tym dać jak najmniej spoilerów, żeby nie psuć ewentualnej lektury zainteresowanym. „ Gdy stara furia powraca w nowej postaci

"Chcę się rozwijać i stale iść do góry, żeby do naszego miasta wreszcie przywieźć pas mistrzowski." - Wywiad z Piotrem Wróblewskim

Radość po zwycięstwie w walce z Dawidem Pasternakiem. Autor: Patryk Gołąb 11 listopada, zamiast oglądać przemówienie prezydenta z okazji Dnia Niepodległości, wylądowałem na sali treningowej. Spokojnie, nie zacząłem regularnie trenować (jeszcze). Trafiłem tam, ponieważ kolejny raz spotkałem się na rozmowę z młodym zawodnikiem mieszanych sztuk walki – Piotrem „Moralesem” Wróblewskim. Zapraszam do lektury efektów prawie trzydziestominutowego wywiadu z reprezentantem Berserkerów. W porównaniu do rozmowy sprzed ponad roku, ta zostanie opublikowana. Okiem Łysego: Ostatni raz rozmawialiśmy ze sobą około 17 miesięcy temu. Jakoś tak to wychodzi, bo wtedy spotkaliśmy się w czerwcu 2016. Co się od tamtej pory zmieniło? Piotr Wróblewski: Od tamtej pory zmieniło się to, że postanowiłem zastąpić kategorię piórkową na kogucią – z 66 na 61 kg. Wskoczyłem na 9. miejsce w rankingu portalu mma.pl w tej kategorii. Wygrałem w pierwszej rundzie moją ostatnią walkę w Międzychodzie, którą miałe

JNR - Movement. Recenzja #6

Wracam do internetowego życia. Postanowiłem złapać za album, na który warto poświęcić swój czas. „Movement” to underdog. Junior to gość z megaskillami, a pomimo tego kazał na siebie czekać bardzo długo. Lata oczekiwań odłożyły się na pokaźny stos, z którym teraz JNR się zmierzył. Nie ma jednak sensu po raz wtóry analizować, czy gdyby „Movement” został wydany w „prime time”, to by osiągnął sukces z miejsca. Długo oczekiwany debiut ujrzał światło dzienne i warto się nim zainteresować. Czas upłynął i swoją karierę JNR mógłby zdefiniować jako „lil bit too late”. Z drugiej strony, gdy trapem słuchacze zaczynają się nudzić, JNR wchodzi z płytą, która bije całą armię Lil Young Dab Supreme na głowę pierwszym singlem. W opozycji do nich, dostajemy materiał ze sznytem – przemyślany, zróżnicowany i dopracowany. Ważne jest to, czego w tych numerach się nie znajdzie. Nie ma tu bełkotania o żarciu tabletek, waleniu ścieżek, wożeniu się „daddy’s Lambo” i robieniu codziennie innej panny. Brak

Etykiety

Abel
ACB
Ajax Amsterdam
ALL-AMERIKKKAN BADA$$
Anime
AS Monaco
Astek
Atletico Madryt
Barlinek
Berserkers Team

Pokaż więcej Pokaż mniej

Obsługiwane przez usługę Blogger